کنترل آلودگی هوا

کنترل آلودگی هوا یک راهکار به منظور کاهش یا حذف انتشار مواد آلاینده در امتسفر است که میتوانند به طبیعت آسیب وارد آورده و برای انسان مضر باشند.کنترل آلودگی هوا یکی از اصلی ترین بخش های مبحث کنترل آلودگی در کنار دیگر مبحث ها از قبیل اقدامات کنترلی و مراقبتی از فاضلاب ها،زباله ها جامد و زباله های مضر است.

ملاک شناسایی هوای آلوده و عوامل اصلی آلودگی هوا

هوا زمانی  آلوده محسوب می شود که در خود مواد خاصی را با غلذت مشخص  و برای مدت زمان معین و کافی در خود برای آسیب یا بجای گذاشتن اثرات ناخواسته و بر خلاف میل ما داشته باشد.این اثرات شامل کاهش دید و اثرات بروی سلامت انسان است.اتمسفر یا جو ما هم از عنصر های طبیعی آلودگی و هم از انسان تاثیر پذیر است.بعضی از حوادث طبیعی مانند فواران آتش فشان ها نه تنها قادر به ایجاد مشکلات محلی هستند بلکه می توانند مشکلاتی را در سطح جهانی برای اتمسفر ایجاد کنند اما باید بخاطر داشته باشیم که فقط منابع آلودگی ایجاد شده توسط بشر مانند صنعت موضوع بحث کنترل آلودگی هوا می باشد.

ریشه های اصلی آلودگی هوا

اکثر آلودگی های هوا نشات گرفته از فرایند احتراق می باشد. در زمان انقلاب صنعتی سوزاندن بیش از حد ذغال سنگ باعث ایجاد آلودگی هوا در لندن شد. کشف و استفاده روز افزون از سوخت های فسیلی نیز این مسئله را روز به روز حاد تر کرد. با شروع قرن ۲۰ ام، منابع آلودگی هوای جدیدی ظاهر شدند، یکی از آن ها منابع آلودگی هوا سیار بود که با اختراع اتومیبل و استفاده آن ها از گازوئیل بود. اگرچه بعد ها اقدامات به منظور کاهش انتشار آلایند ها توسط ماشین ها صورت گرفت اما این اقدامات در نهایت موجب کاهش آلودگی هوا نشد.

راهکارهای کنترل آلودگی هوا

تمرکز در مبحث کنترل آلودگی هوا در کشور های صنعتی بیشتر روی مبحث کنترل کیفیت هوای محیط  بوده است. این مسئله شامل کنترل شماری از آلایند هایی هست که روی کیفیت هوا تاثیر می گذارند و باعث پدیدار شدن مشکلات سلامتی شدید می شوند. این آلایند ها شامل ریزگردها،مونوکسید کربن،دی اکسید سولفور،دی اکسید نیتروژن،ازون و سرب می باشند. از قرن ۲۰ ام میلادی تا کنون در کنار دیگر آلایند های شناخته شده محیط،گروهی نیز با نام air toxics یا سموم هوا  نام برده می شوند. از جمله این مواد سمی مواد شیمیایی ارگانیک و مولکول های که حاوی کربن و هیدروژن هستند می باشند. در طی سالیان اقداماتی به منظور کمترل انتشار این آلایند ها صورت گرفته است و علاوه بر این اثرات دراز مدت این آلایند ها بر روی اتمسفر و بالابردن سطح گازهای گلخانه ای و مبحث گرمایش جهانی بررسی و اقداماتی زیادی در جهان انجا شده است.گاز های گلخانه ای شامل دی اکسید کربن کلوروفلورو کربن،متان،اکسید نیتروس و ازون هستند. در سال ۲۰۰۹ اداره محیط زیست ایالات متحده تصمیم به شناسایی کردن گاز های گلخانه ای بعنوان خطر برای سلامتی انسان و آن را مشمول  اقدامات کاهش آلایندگی کرد.

بهترین راه برای حفاظت از کیفیت هوا کاهش آلایند های منشر شده و همچنین ساخت سوخت ها و فرایند های مصرف سوخت تمیز تر است .آلایند هایی که از این روش قابل جذب نیستند بایستی توسط دستگا هایی جذب شوند. این دستگا ها در ادامه این مقاله نام برده و به آن ها پرداخته خواهد شد.

تکنولوژی های کنترل آلودگی هوا

ریزگردهای تولید شده توسط فعالیت های صنعتی را میتوان توسط چندین دستگاه مختلف که هر کدام بهترین راندمان و کارایی خاص خود در بخشی را دارند می توان کنترل کرد و ریز گرد های بدام انداخته شده توسط آن ها را هم می توان به نحوی که آسیبی به طبیعت نرسد دفع کرد. از جمله این دستگا ها سیکلون های جدا کننده،اسکرابر ها،رسوب گرهای الکترواستاتیک و غبار گیر ها هستند.

از آنجایی که هر پروژه کنترل آلودگی هوا می تواند منحصرف به فرد باشد نمی توان گفت که کدام دستگاه بهترین نوع برای این منظور می باشد. از جمله معیار های انتخاب دستگاه برای کنترل آلایند ها در شرایط مختلف میتواند ضریب آسیب رسانی،واکنش گرایی،شکل،تراکم و اندازه و نسبت توضیع آن در جریان هوا است. دیگر معیار های انتخاب دستگاه برای کنترل آلاینده های محیطی هم ویژگی های مربوط به جریان هوا در منطقه مانند ویسکوزیتی،دما،فشار،سرعت حرکت و مقاومت مجاز در مقابل جریان هوا می باشد. در کل از جدا کنندهای سیکلونی به منظور جلوگیری از انتشار انواع غبار و گاز های آلاینده به محیط استفاده می شود و یا از آنها بعنوان پیش فیلتر برای دستگاه های دیگر استفاده می کنند. اسکرابر های تَر نیز به منظور کنترل آلایند های اشتعال پذیر مورد استفاده قرار می گیرند. از غبارگیر ها و یا بگ فیلتر ها نیز بیشتر در نیروگاه های انرژی استفاده می شود.